-
1 potoczyć
глаг.• вертеть• запустить• покатить• свернуть* * *potocz|yć\potoczyćony сов. покатить;\potoczyć piłkę покатить мяч; ● \potoczyć (dokoła) spojrzeniem обвести взглядом
+ potu r lać* * *potoczony сов.покати́тьpotoczyć piłkę — покати́ть мяч
- potoczyć dokoła spojrzeniem- potoczyć spojrzeniemSyn:
См. также в других словарях:
potoczyć — dk VIb, potoczyćczę, potoczyćczysz, potoczyćtocz, potoczyćczył, potoczyćczony 1. «sprawić, aby coś się toczyło, przesuwało, popchnąć tocząc» Potoczyć wózek, piłkę. 2. przestarz. «wykonać czymś szeroki ruch» dziś żywe we fraz. Potoczyć (dookoła)… … Słownik języka polskiego
poturlać — dk I, poturlaćam, poturlaćasz, poturlaćają, poturlaćaj, poturlaćał, poturlaćany rzad. «tocząc przez pewien czas posunąć, przesunąć» Poturlać piłkę, zabawki. poturlać się «upaść i bezwładnie potoczyć się po podłodze, po ziemi» Dziecko spadło z… … Słownik języka polskiego
